معنی گناه بخشی - جستجوی لغت در جدول جو

گناه بخشی

لغت نامه دهخدا

گناه بخشیدن

(سَ زَ دَ)

عفو. درگذشتن از گناه کسی

لغت نامه دهخدا

گناه بخش

(چَ گَ)

بخشندۀ گناه. کسی که از گناه دیگری درمیگذرد، کنایه از خداوند

لغت نامه دهخدا

گنه بخشی

(گُ نَهْ بَ)

بخشودن گنه. آمرزندگی. عفو

لغت نامه دهخدا

گنده بخش

(گُ دِ پُ)

دهی است از بخش شیب آب شهرستان زابل که در 21000 گزی شمال باختری سرکوهه و 13000 گزی شوسۀ زاهدان به زابل واقع شده است. هوای آن معتدل و سکنه اش 300تن است. آب آن از رود خانه هیرمند تأمین میشود. محصول آن غلات و لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

گنج بخشی

(گَ بَ)

بخشیدن گنج و خواسته. دادن گنج مردمان را:
شبی کو گنج بخشی را دهد داد
کلاه گنج قارون را برد باد.
نظامی.
ز نام آوران گوی دولت ربود
که در گنج بخشی نظیرش نبود.
سعدی (بوستان)

لغت نامه دهخدا

گنه بخشا

(چَ بَ)

گنه بخش. آمرزنده. غفار:
گنه بخشا و عفواندوز می باش
به خوشخویی چو روشن روز می باش.
ناصرخسرو

لغت نامه دهخدا

نام بخشی

(بَ)

عمل و صفت نام بخش

لغت نامه دهخدا

گنه بخش

(چُ غُ دَ)

آمرزنده. غفار. غفور. گنه بخشای:
توانا و دانا به هر بودنی
گنه بخش بسیاربخشودنی.
نظامی